Yiorgos Chouliaras
Statement
Paul Dalli and Hatto Fischer deserve our appreciation for their Malta initiative involving this poetry event in search of peace. As a mother of human interaction, poetry seeks to prevent war from becoming a father who devours his children.
Two short poems – on war as a cabaret where history strips herself for dead adolescent soldiers and on refusing under torture to unseal the confidentiality of communication – are framed by two even shorter poems on the conflict between poetry & reality and on death as all-inclusive.
Four poems by Yiorgos Chouliaras in Greek
& in English translation by David Mason & the author
ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Δουλεύω σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει ποιήματα. Μια μέρα, την ώρα της δουλειάς, το δεξί μου χέρι συνθλίβεται ανάμεσα σε δύο τεράστια μολύβια.
[Ταγεγονότα] |
THE ACCIDENT
I work in a factory that makes poems. One day, on the job, my right hand is crushed between two enormous pencils.
[From the sequence The Facts]
|
ΤΟ ΚΑΜΠΑΡΕ
Μες στους καπνούς από τα τσιγάρα των νεκρών φαντάρων μες στις μεταλλικές κραυγές τους βγάλτα όλα καθώς διασταυρώνονται οι λεπίδες πλούσιων λάμψεων από χοντρά μπριγιάν στα δάχτυλα ενός τραπεζίτη που χειρονομεί μέσα στα λαίμαργα βλέμματα ανυπόμονων εφήβων που δεν αντέχουν πια και βιάζονται να γδυθεί πριν καταστροφικά ξεσπάσει η έκρηξή τους πάνω στο παλκοσένικο το καταφαγωμένο από τα λαμπερά σαγόνια των ψεύτικων σουτιέν δίνω ρυθμό στο πιο σκληρό στριπτίζ της ιστορίας παίζοντας ασταμάτητα στα κύμβαλα των Βαλκανίων ένα παλιό ρεφρέν των Νέγρων του Σικάγου
[«Ο θησαυρός των Βαλκανίων»] |
THE CABARET
In the cigarette smoke of dead soldiers in their metallic shouts take it all off as blades of rich reflections cross on the fingers of a banker who applauds in the hungry looks of impatient adolescents who can’t stand it any more, urging her to strip before their explosion destructively erupts all over the pulverized stage from the shining tips of false brassieres I give rhythm to the hard striptease of history endlessly playing on the drums of the Balkans an old African song of Chicago
[From The Treasure of the Balkans, (1982) 1988] |
ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ιστορίες πολύ παλιές μας κυνηγούν ακόμη από τόπο σε τόπο μέσα στους δρόμους ανεβαίνοντας σκάλες και χτυπώντας κουδούνια που συγκαλύπτουν φωνές όσων βασανίζοναι για να μη μιλήσουν τηρώντας το απόρρητο της αλληλογραφίας όπου ματώνουν ταχυδρομικές σφραγίδες ενώ βουλοκέρι έσταξαν οι ίδιοι στα χείλη απόγονοι της φυλής των ταχυδρόμων που αεικίνητα σκυταλοδρομούν μεταφέροντας από χέρι σε χέρι το ένα μόνον γράμμα που κάνει τον γύρο του κόσμου για να φθάσει στον αποδέκτη που είναι και αποστολέας πριν προφτάσουν των γραμματοσήμων τα τοπία να αλλάξουν εποχή
[«Γράμμα»]
|
HISTORIES
Still pursued by very ancient stories from place to place through the streets going up staircases and ringing bells that cover up the shouts of those being tortured not to reveal the confidentiality of correspondence on which postage seals bleed having poured sealing wax on their lips these offspring of the tribe of mail-carriers who are restlessly engaged in this relay of a hand to hand single letter going round the world to reach its recipient who is also the sender before landscapes on stamps have time to change seasons
[From Letter] |
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ
Πουτάνα ο θάνατος: Όλοι χωρούν.
[Μυστικά του επαγγέλματος] |
THE OLDEST PROFESSION
Death is a whore who takes everyone.
[From the sequence Secrets of the Trade] |
« K. Satchidanandan | In Search of Peace by Germain Droogenbroodt »